Vreemd, het heet morningsickeness maar ik heb er voornamelijk in de avond last van. Einde van de middag tot ik naar bed ga en de hele nacht. Gelukkig hoef ik niet te spugen, maar een lekker gevoel is anders. Ik schrijf graag, daar heb ik alleen tijd voor in de avond, als de kinderen op bed liggen, maar achter de computer zitten is geen pretje als je misselijk bent. Dus schuif ik mijn projecten even op. Balen, want ik had een deadline te halen. Pak pen en papier zeg je? Ja, dat deed ik ook, helaas met hetzelfde resultaat.
Mijn lijf veranderd als een razende, alle organen aan de kant, er komt een tweeling aan! Dat betekent dat ik vooral ‘snachts veel moet plassen. Om de twee uur om precies te zijn. Ook het hongergevoel zet op op deze tijden. Vannacht zat ik om 02:00 aan een boterham met pinadaas. Negeren heeft geen zin, daar wordt ik alleen maar misselijker van (heb ik inmiddels geleerd). Ik probeer zo gezond mogelijk extra te eten. En een honger dat ik heb! Dat wordt na de bevalling een extra rondje sportschool om maatje 36 weer terug te krijgen… Afijn ’s nachts om de twee uur naar de toilet, mijn lijf hard aan het werk, je kunt wel stellen dat ik erg moe ben. Gelukkig heb ik een geweldige vent die mij steunt en inmiddels bijna het hele huishouden draaiende houdt. Maar de vakanties zijn weer voorbij, school is begonnen en de drukte breekt aan. Over een maandje begin ik aan mijn nieuwe baan. Dus ga ik op zoek naar een huishoudster. Want we moeten niet vergeten ook tijd met elkaar te besteden.
De kadobuik 